همواره لعن و نفرین های رعایای رضا پهلوی را علیه جیمی کارتر شنیده ایم. آن ها تمام تقصیر وضعیت کنونی کشور را به پای انقلاب پنجاه و هفت و نقش کارتر در پیروزی آن می گذارند. هر چند نه تنها عملکرد کارتر در وضعیت کنونی ایران نقشی نداشته بلکه لزوم تقدیر از کارتر بدلیل دفاع از حقوق بشر و مطالبه افزایش آزادی سیاسی های در ایران بدیهی است.
کارتر از جمله دموکرات منش ترین روسای جمهور آمریکا بود. او بود که بر لزوم توجه آمریکا به اوضاع حقوق بشر در کشورهای هم پیمان اش تاکید کرد. جیمی کارتر سراسر دوران پس از ریاست جمهوری اش را نیز به دفاع از حقوق بشر و برقراری صلح در جهان پرداخت. حتی به همین مفتخر به دریافت جایزه صلح نوبل گشت. به همین دلیل لازم است اسم کارتر در کنار دیگر روسای جمهور شاخص آمریکا مانند، واشنگتن ،لینکلن و ویلسون آورده شود. ما ایرانیان بطور ویژه باید قدردان کارتر در مطالبه از شاه برای باز کردن فضای سیاسی و کاهش سرکوب مخالفان باشیم. سیاست خارجی متعادل او در سقوط دیکتاتوری فاسد پهلوی و پیروزی انقلاب نقش مهمی داشت. دیگر نباید سرقت انقلاب ملت توسط روحانیت و ناکارآمدی فاجعه بار آنان در اداره کشور را به پای کارتر نوشت. اینکه انقلاب علیرغم اهدافش به بیراهه کشیده و باعث حاکمیت جمعی از مرتجعین شده است، دلیل نمی شود استبداد سیاسی، فساد اقتصادی و شکنجه های غیر انسانی حکومت ماقبل از آن را سفید شویی کنیم. وظیفه هر سیاستمدار لیبرالی این است که از سرکوب حقوق بشر انتقاد و حکومت ها را ترغیب به پاسخگویی کند. پیگیری این روند توسط کارتر هم قابل دفاع است.
بنابراین بر خلاف شاه اللهی ها، عموم ما ملت باید از کارتر بابت دفاع از حقوق مان سپاسگزار باشیم.
بیشتر بخوانید: لزوم تقدیر از کارتر