فقط ده روز طول کشید تا سناریوی سقوط برق آسای دیکتاتوری های آهنین که پیش تر برای ده ها دیکتاتور مانند محمدرضا پهلوی، صدام، بن علی، مبارک، علی عبدالله صالح و قذافی اتفاق افتاده بود برای اسد نیز تکرار شود.
دیکتاتوری هایی که دارای زنجیره ای از سازمان های مخوف اطلاعاتی بودند که کوچکترین اعمال شهروندان را کنترل می کردند، ارتش های صدها هزار نفره ای داشتند که کوچکترین حرکت اعتراضی را خونین می نمودند، انبار هایی عظیم از مدرن ترین تسلیحات نظامی را در اختیار داشتند، کیش شخصیت مبتنی بر پرستش رهبری را ترویج می کردند و لاف های گزاف در سیاست بین الملل می زدند. ! همانا رویای آسیب ناپذیری و آهنین بودن حکومت های استبدادی به این اندازه خیالی است.