خبر مرگ خودخواسته ابراهیم نبوی فوق العاده دردناک بود. این حرکت نمایانگر حاکم شدن جو سنگین نا امیدی بر فعالین سیاسی تحول خواه پس از جنبش مهسا است. مهم ترین افرادی که باعث و بانی مرگ امثال نبوی و سنجری هستند همانانند که بوی رسیدن به قدرت سخت مست شان کرده و درد و رنج ملت برایشان پشیزی نیست. آن هایی که علنا اعلام می کنند که حاظر به از دست دادن رفاه خود در واشنگتن، در برابر حتی گرفتن عناوین عالی در ایران نیستند.
نیک یاد ابراهیم نبوی از جمله اکتیو ترین فعالین در پشتیبانی از جنبش سبز ۸۸ بود. او با تمام توان کمر به حمایت از جنبش در خارج از کشور بست. ایده اسب تروا وی برای برهم زدن ترتیبات حکومتی راهپیمایی بیست و دوم بهمن، از طریق تجمع حامیان جنبش سبز در گرداگرد المان میدان آزادی و تصاحب میدان با پس زدن بسیجیان به حاشیه ها، هیچگاه از یاد نمی رود. امیدواریم که این جانسپاری ها برای میهنی دموکراتیک، بی ثمر نماند.